İyi veya kötü insan diye insanlık tanımlaması, etiğin ahlak ve ahlakın etik yasası derinliğinde böylesi bir ayrımsınıflaması yoktur. Etik ve ahlak yasası, insanlık şerefine bu denli yaklaşımı insana yakışık kabul edebilemez.
Güzellik iyi insana yakışır; iyi insanın güzelliği, insanlık sorumluluğu ile paylaştıklarının içeriğindeki ahlakın berrak duruşunda saklı. Buradaki ''ahlakın berrak duruşu'' sözü; insanı tanımlayan ''iyi''sözünü siler, zira, insan ahlak ile iyi olduğunu değil, insan olduğunu savunur.
İnsan ya özünde insandır ya da özünde sadece insan görünümlü insandır. Etik ve ahlak yasası ''iyi'' tanımlamanın insanın sahip olabileceği değil, tamamlayabileceği bir hüküm olduğunu ileri sürer. Dolayısıyla ''iyi'' bir tanımlama değil, bir kavram olarak ele alınır. İnsan bu kavramı yaşayıp ve yaşatarak tamamlamak suretinde bir sorumluluğa sahip. Çünkü insanlık özü zaten iyilikler üzerine kuruludur; bunu muhafaza edip yaşatan insan, insandır, aksi ise görünümlü insandır. Etik ve ahlak yasasına göre insan ya insandır ya da insan görünümlü insandır, ortası yoktur.
Gürsel Özkır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder