Bir seyahat aşkıyla doluyum ve yolu sevgi ve azimle yürüyorum, kimsenin dur demesine fırsat vermeden gidebileceğime kararlı gidiyorum, derin ve acı yıpranmaları iyileştirmeye veya düzeltmeye; her neyse işte gidiyorum...
Değişime hasret ve istek barındıran gönül hanelerini akıllarıyla aşk yaşamalarına vesile olmaya gidiyorum; hem de dur demeden, kendime durak tanımadan..
Bir gönül güzelliği ile duyularının nadide ve narin bir incellikle duyguya canlılık katması, yerimde oturur vaziyette duyguya iyilik ve güzellik katmadan beni zaptedemiyor.
Koştum bunca ve onca yolu aşkı aşkla tanıştırmaya...
Yürüdüm, uğraştım, boğuştum, savaştım ve pek de ter döktüm sevdayı sevdaya kavuşturmaya kendime sorumluluk bildim.
Evet...
İşte bu..
Buldum!
Benim arzu ettiğim ve ettiğimde kararlı bir sorumlulukta olduğum değişime susamış güvercini...
Kollarını açmış neşesinde heyecanlı beni benden kendisine gitmemi bekler ve beni kendi olmamı ister aç bir sevgiyle...
Sevgiye aç, değişime hasret ve gelişime meraklı güvercinin tüyleri oldukça sıcak ve içimi içimde ısıtıyor içimi kimseye vermeden...
Artık emek başlasın, sabır gürleşsin, akıl dizayn olsun, fedakarlık tohumu ekilsin, sevgiye ve saygıya değerle bakılsın;birlik ve dayanışma samimim olsun ki almayı düşünmeden vermeye başladım...
Vermeye başlıyalı epey zaman oldu, almayı düşünmediğim halde üstüne oturduğum birlilktelik rükamiyenin teni çok dikenli ve sebebi itibarice almamayı düşünmek durumunda sadece canımın acıtılmasını istemem senden ey güvercin.
Vermeni istemem, yine de hiç bir şey verme!
Duyarlı olmanın dezavantajını bir kez daha yaşadım, olsun gelen duyarlı olmaktan gelsin eyvallah...
Sarıldığım güvercinin karga olabileceğini düşünmemiş veya karga olduğunu görememişim sadece...
Ancak şimdi hayvanları da artık tanıyabiliyorum hem de daha net.
Seyahatimin asıl özeti ise;
Kimsenin senin için değişemeyeceğini, değişse dahi sadece kendi için değişebileceğini ve hazin olan tarafı da, senden alabileceği değişimi bir koz olarak kullanıp, bir gün sana karşı senin zaaflarına dokunacağı şüphesinicebinde bulundurmayı asla ihmal edilmemesi gerektiğini iyice yaşadığımı anladım ve anladığımı da yaşadım.
Değişemeyecekler için de; uğraş verip de kendi fedakarlığınla kalıp ve değişime aza ferdini de boğmakla kalmamaken ideal olanıdır; ve bunun içinde erkenden değiştirme duyu hissiyatından vazgeçme durumu gereği bu niyeti geciktirmeden kesmek kesinlikle şarttır.
Gürsel Özkır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder